Aftur og nýbúin

Dótið mitt kemur á eftir. Það verður skilið eftir á gangstéttinni fyrir utan húsið mitt í eftirmiðdaginn og ég fæ að bera það upp (með smá hjálp reyndar). Ég get ekki sagt að mig hlakki sérstaklega til en reyni þó reglulega að minna sjálfa mig á að í kvöld verð ég komin bæði með straujárn og sjónvarp svo ég hef eithvað að dunda mér við á kvöldin í vetur svo það er þess virði.