tag:blogger.com,1999:blog-66540182024-03-07T09:11:12.355+00:00Anna í KöbinhavnLífið í Danmörku.Annahttp://www.blogger.com/profile/10230238775714193682noreply@blogger.comBlogger595125tag:blogger.com,1999:blog-6654018.post-7685860997169821622011-02-04T12:21:00.002+00:002011-02-04T13:15:18.926+00:00DesemberHildur átti ósköp bágt lengst af í desember. Hún tók með sér gubbupest frá Íslandi og var nokkra daga að losa sig við hana. Hún varð hræðilega slöpp, fannst ógeðslegt að gubba og gat hvorki hreyft legg né lið eftir verstu syrpurnar. Svo þegar það var yfirstaðið tók önnur maga pest við sem hvarf aldrei alveg og endaði í sveppasýkingu með tilheyrandi óþægindum og pirringi. Ljósið í myrkrinu var Pó dúkka sem amma gaf sjúklingnum og Hildur tók með sér í bólið strax sama kvöld og er hann þar enn (þegar ég segi ljósið í myrkrinu þá meina ég það bókstaflega því Pó er næturljós, og þegar ýtt er á bumbuna á honum/henni/því lýsir hann).<br />Eitt skemmtilegt sem gerðist í desember var þegar henni var boðið út að borða í tilefni af afmæli móður sinnar. Það var stórkostlega gaman. Bæði fékk hún að lita, sem er best í heimi, og svo borðaði hún á sig gat af matnum sem henni var gefin. Best var samt þegar eftirrétturinn var borinn á borð. Við pönntuðum okkur súkkulaðiköku og ís og svipurinn á Hildi var óborganlegur þegar hún sá hann. Hún ljómaði eins og sólin og galopnaði munninn og lét mata sig á herlegheitunum. Það er vert að minnast þess í þessu samhengi að Hildur Inga hefur ekki verið mötuð síðan hún var níu mánaða!<br /><br /><br />Stuttu seinna fékk Hildur Inga jólafrí og það var voða voða gott. Í fyrsta skipti naut hún þess að vera heima hjá sér að kúra og dunda, og bað ekki einu sinni um að koma með ef annað okkar skrapp út. Það var augljóst að hún var orðin langþreytt eftir veikindi og ferðalög og þurfti á hvíldinni að halda. Við áttum því góðan tíma saman í að undirbúa jólin og svo bættust Amma og Afi við með tilheyrandi gúmmelaði og næturpössunum. Hildur sefur nefnilega hvergi jafn vel og í hjá ömmu í afabóli (afi sefur í sófanum).<br /><br />Svo komu jólin.<br /><br />Hildur Inga hjálpaði til við að skreyta jólatréð á Þorláksmessu og fram á aðfangadag, því það var alltaf eitthvað sem mátti betur fara. Aðfangadagur leið svo eins og aðrir dagar með mikilli inniveru, teiknimyndum cocopops og öðru sem tilheyrir jólunum. Um kvöldið komu svo afi og amma og Hildur sýndi þeim jólatréð og lét leika við sig. Hildur átti æðislegt kvöld. Hún skyldi reyndar ekki afhverju fólk var alltaf að borða kvöldmat aftur og aftur (forréttur og aðalréttur) og borðaði lítið en dundaði sér staðin við að setjast, standa á og hoppa af stórum kassa sem stóð undir jólatréinu (þegar betur var að gáð leyndist í kassanum þetta fína dúkkurúm). Svo varð hún líka pínu smeik við hæstu tónana í orglespilinu í útvarpinu, mjög draugalegt.<br />Við vissum ekki alveg við hverju mátti búast þegar kom að pakkaopnun. Hildur hefur hingað til aldrei verið mikið fyrir að opna pakka, en þetta kvöld fór alveg eins og það átti að fara. Þar sem Hildingur á svo stóra fjölskyldu voru þetta heil ósköp af pökkum og þessvegna var bara sumt lagt undir tréð þetta kvöld. Planið var svo að hún myndi opna nokkra pakka, fara svo að sofa og opna restina daginn eftir.<br />Hildur Inga varð hins vegar alveg heilluð af þessari athöfn. Í fyrsta lagi þurfti hún aldeilis að leika með allt sem kom úr pökkunum og það sem kom í pörtum skyldi vera sett saman samstundis. Svo þurfti hún líka helst að máta fötin sem hún fékk og var þessvegna í lopapeysu stóran hluta kvöldsins. Þegar hún var búin með sína pakka vildi hún endilega halda áfram. Þá var nú lítið mál að setja hana í að útdeila gjöfum til hinna í boðinu. Það gerði hún af mikilli röggsemi og aðstoðaði svo viðkomandi við að opna pakkan. Þetta var mikil skemmtun, bæði fyrir Hildi og aðra viðstadda.<br />Loks upp úr tíu missti litla manneskan áhugan á pökkunum (þá voru nokkrir enn eftir). Þá tókum við bara smá pásu og fengum okkur ís sem sú stutta borðaði með bestu list. Þegar hann var búin ætlaði hún svo bara að halda áfram að leika. Það var nú ekki alveg í boði, heldur var henni skellt í náttföt og beint í ból. Því hafði hún ekki orku í að mótmæla því hún sofnaði á leiðinni ofan í rúmið, og stein svaf til morguns.<br /><br />Afi og amma gistu á jóla nótt og restin af jólunum leið í afslappelsi og cocopopsát og leik með nýja dótið að sjálfsögðu. Gamlárskvöld var líka ósköp skemtilega en þá voru flestir í partýinu hálf slappir svo það var ekki mikið partý það kvöldið. Hildur Inga sýndi hins vegar mikin áhuga á stjörnuljósum og öðru gamlársdóti svo við gerum ráð fyrir hressara gamlárskvöldi að ári.Annahttp://www.blogger.com/profile/10230238775714193682noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-6654018.post-43950295150972780552011-02-02T09:17:00.005+00:002011-02-04T10:32:30.608+00:00NóvemberÍ byrjun nóvember fórum við í foreldraviðtal á leikskólanum. Það var afskaplega hugguleg stund, þar sem við sátum í tæpan klukkutíma með pedagógunum og töluðum fallega um Hildina. Þar kom fram að Hildur Inga er prúð, glöð og skemmtileg stelpa. Full af fjöri og orku og dugleg að leika sér. Þar að auki er hún afskaplega dugleg að bjarga sér og er góð við hin börnin. Hún knúsar þau og kyssir við hvert tækifæri og er fyrst til að koma og hugga ef einhver meiðir sig. Þetta kom okkur mikið á óvart því við fengum á þessum tíma lítið af knúsum og ef við báðum um koss þá fengum við náðsamlegast að smella einum á kinnina.<br />Frekju taktarnir sem við vorum farin að sjá heima létu ekki á sér kræla á leikskólanum og borðsiðir sem var (og er) ansi ábótavant heimavið, voru til fyrirmyndar. Hinsvegar könnuðust þær við stælana frá öðrum börnum, svo væntanlega er þetta eitthvað sem hún lærir þar en þorir bara að prófa heima hjá sér. Loka vitnisburðurinn var svo "det gladeste barn jeg nogen siden har mødt". Sem er nú bara ansi gott.<br />Við fórum því kát og glöð heim og bjartsýn á að þriggja vikna heimsókn til Íslands væri nú lítið mál fyrir Hildinginn. Við höfðum rangt fyrir okkur. Glaða barnið týndist nefnilega einhverstaðar yfir Færeyjum og við fundum hana ekki aftur fyrr en viku seinna. Hún hætti að tala í smá tíma, varð vælin, erfið, þreytt og stressuð á stöðugum boðum og heimsóknum.<br />Þetta var þó ekki alslæmt. Ömmurnar standa alltaf fyrir sínu og afi gaf bæði ís og súkkulaði. hún vingaðist líka við kisu og gaf honum harðfisk og kattamat. Hún reyndi líka að gefa honum með sér af piparkökum en hann vildi það ekki. Svo var nú líka alveg ágætt að leika við öll þessi frændsystkin og komast í stórukrakkadót. Hildur mátaði sig líka í stórufrænku hlutverkinu og ruggaði litlu Önnu hratt og örugglega í stólnum sínum og potaði snuði upp í frændur sína.<br />Eins og venjulega varð Hildur veik næst síðasta daginn á Íslandi. Hún gubbaði voða mikið og fékk smá hita, þannig að síðustu dagarnir fóru í ekki neitt. Það var svosem ágætt því við vorum öll orðin ósköp lúin eftir þeytinginn og höfðum gott af smá pásu. Það var þessvegna ákaflega hamingjusöm fjölskylda sem hélt á flugvöllinn 2. desember, með eina ömmu í farteskinu.<br /><br />framhald í næsta bloggi...Annahttp://www.blogger.com/profile/10230238775714193682noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6654018.post-89279731324688154682010-12-08T20:34:00.004+00:002010-12-09T21:54:43.032+00:00Óskalisti Caprivej 6, hvað langar okkur í í ár?<b>Heimilið:</b><div><br /></div><div>Eitthvað fínt; dúka, servéttur, sparilegt og spennandi (Lin design, DUKA og Kokka er t.d góðar búðir).</div><div><br /></div><div><b>Hildur Inga:</b></div><div><br /></div><div>Föt í stærð 92-98</div><div>Leikföng af öllum stærðum og gerðum.</div><div>Púsl</div><div>Bækur</div><div>Tónlist</div><div>Fer að vanta sæng í stærð 100x140</div><div>Hefur heldur aldrei eignast kuldaskó (stærð23).</div><div><br /></div><div><b>Anna og Hákon:</b></div><div>Föt</div><div>Nærbuxur og Sokka!!!</div><div>Matador söngleikinn á DVD</div><div>Matador spilið (uppúr þáttunum)</div><div><br /></div><div>Bækur:</div><div><span class="Apple-tab-span" style="white-space:pre"> </span>Takk ústrásarvíkingar!</div><div><span class="Apple-tab-span" style="white-space:pre"> </span>Artemis Fowl og atlantisduldin (bæði á íslensku og á ensku)</div><div><span class="Apple-tab-span" style="white-space:pre"> </span>Foreldrahandbókin</div><div><span class="Apple-tab-span" style="white-space:pre"> </span>Ævisaga Gunnars Eyjólfssonar</div><div><span class="Apple-tab-span" style="white-space:pre"> </span>Nigellu Lawson bækur</div><div><br /></div><div><b>Tónlist:</b></div><div><span class="Apple-tab-span" style="white-space:pre"> </span>Diskóeyjan<span class="Apple-tab-span" style="white-space:pre"> </span></div><div><span class="Apple-tab-span" style="white-space:pre"><span class="Apple-tab-span" style="white-space:pre"> </span></span></div><div><span class="Apple-tab-span" style="white-space:pre"> </span></div><div><span class="Apple-tab-span" style="white-space:pre"> </span></div><div><br /></div><div><br /></div>Annahttp://www.blogger.com/profile/10230238775714193682noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6654018.post-81496963857261080702010-11-01T16:31:00.006+00:002010-11-01T20:54:28.356+00:00Eins og hálfs árs!<span style="font-style: italic;">Hildur Inga er átján mánaða í dag, það er merkilegur aldur. Ef hún væri á Íslandi færi hún í skoðun hjá lækni þar sem færi fram alment þroskamat og bólusetning. Svoleiðis eru hlutirnir ekki gerðir í DK þannig að hér á eftir koma niðurstöður úr heimatilbúnu þroskamati.</span><br /><span style="font-weight: bold;">Hildur Inga 18 mánaða:</span><br /><br />Hæð: 80 cm (mæligagn: tommustokkurinn hans pabba).<br />Þyngd: 12 kíló ca. (mæligagn: vigtin á pósthúsinu, í útigalla).<br /><br />Augu: blá<br />Hár: ljósar krullur, með rauða enda og aðeins farið að dökkna í rótina.<br /><br />Heilsufar: fínt bara, smá hor en ekkert til að kvarta yfir.<br /><span style="font-weight: bold;"><br />Almennt:</span><br />Hildur Inga er kát og skemmtileg stelpa, ákveðin og lætur engan vaða yfir sig, allra síst foreldra sína. Skapið er þó búið að koma okkur í vandræði þar sem nágranninn var farin að hafa áhyggjur af að við værum að pína barnið. Þann miskilning náðist að leiðrétta áður en hann hringdi á barnavernd en eitthvað hefur Hildur orðið vör við að þetta gengi ekki lengur, því hún hefur verið miklu afslappaðri síðan.<br /><br />Svefnvenjur Hildar eru orðnar miklu rútíneraðri á haustmánuðum og sefur hún nú frá hálf átta til sjö (oftast) og svo einn og hálfan til tvo tíma á leikskólanum. Þetta kemur til af samstilltu átaki heimilis og skóla, því nú er farið að sussa á hana þegar hún vaknar óásættanlega snemma, (hún var nefnilega farin að vekja hin börnin á leikskólanum þegar hún vaknaði syngjandi kát eftir 40 min svefn og var svo orðin yfir sig þreytt um fimmleitið). Nú tekur hún sussið svo alvarlega að þegar hún núna sér mynd af sofandi barni byrjar hún að sussa í gríð og erg.<br /><br />Hildi finnst best að sofa í sínu bóli með sínar tvær duddur og Kalla kanínustrák en er farin að vilja kúra pínu á morgnanna í mömmu og pabba bóli aftur. Hún strækaði nefnilega alveg á okkur í sumar og neitaði alveg að koma uppí ef hún vaknaði of snemma á morgnanna, enda allt of heitt og þröngt í stóra rúminu með tveimur fullorðnum.<br /><br />Á sama tíma ákvað hún líka að það væri bara ekki kúl að knúsa foreldra sína og barðist um á hæl og hnakka ef það var reynt. Hins vegar þykir henni ósköp gott að fá morgun knús hjá Lene, uppáhalds kennaranum sínum og heilsar henni þannig á hverjum morgni. Þetta er þó allt að skána, og hún bæði knúsar og kyssir okkur og ef hún er í þannig stuði.<br /><br />Borðsiðir Hildar eru ekkert til að hrópa húrra fyrir. Hún borðar sjálf flest allan mat og eins mikið eða lítið og hún vill, en hún á það líka til að henda matnum í gólfið og hella niður vatninu sínu bara til að sjá hversu langt hún drífur. Hún virðist haga sér betur á leikskólanum og þegar eru gestir svo við höfum einhverja von um að geta þegið matarboð þegar við komum til Íslands.<br /><br />Helstu áhugamál mál Hildar Ingu er að leika, mikið, mikið, mikið. Henni þykir rosa gaman að leika úti, sérstaklega að róla og moka. Inni finnst henni flest allt skemmtilegt. Hún kann að byggja turn úr átta kubbum, lesa bækur og teikna (bæði á veggi og blöð). Hún er mikill verkfræðingur og dundar lengi við að raða saman púslum og pota dóti ogan í kassa.<br /><br />Henni þykir óskaplega gaman að keyra vagninn sinn og geyma dót í honum og nýjasti leikurinn er að dunda sér með bollastell og eldhús dót. Hildur er mikill príliköttur, núna er hún sérstaklega að kanna fleti sem eru í ca. 70 cm hæð og stefnir hærra. Fín og gróf hreifingar eru semsagt á réttu róli og rúmlega það.<br /><br />Máltakan gengur eðlilega fyrir sig að mestu. Hildur getur allt sem hægt er að ætlast til af 18 mánaða. Hún bendir á líkamsparta og segir "auja" þegar hún bendir á augað. Hún kann fullt af orðum og skilur langar setningar og virðist vera nokkuð jafnvíg á íslensku og dönsku. Eins og þekkt er hjá tvítyngdum börnum segir hún ekki mikið ennþá en skv.pedagógunum er hún á réttu róli í máltöku miðað við dönsk börn. Talmeinafræðingurinn móðir hennar er hinsvegar spennt að sjá hana í samanburði við íslenska jafnaldra.<br /><br />Heimurinn hennar Hildar Ingu er ósköp lítill og rólegur. Hann samanstendur af Caprivej með pabba og mömmu, og leikskólanum, með Lene, Louise og Mattilde og öllum krökkunum. Svo á hún líka ömmur og afa sem búa í tölvunni og svo er stundum ágætis fólk sem sefur í sófanum og nennir að leika. Maður hefði haldið að svona einangrun gæti valdið mannafælu og óöryggi en svo er ekki. Hildur tekur öllum vel og virðist þekkja sitt heimafólk, enda á hún fullt albúm af myndum með mikilvægustu andlitunum.<br /><br />Við erum samt óskaplega spennt að komast með hana til Íslands og leyfa henni að hitta fólkið á myndunum og sjá hvernig hún bregst við, en þangað til líkur þessari samantekt eins og Hildur Inga gerir þegar í hvert sinn sem hún fer út úr herbergi..."hej hej" og smá vinki.Annahttp://www.blogger.com/profile/10230238775714193682noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-6654018.post-88512638473669916702010-07-30T19:09:00.003+00:002010-07-30T19:41:46.228+00:00Hildur vandræðabarn.Hildur Inga hefur fengið viðurnefni á leikskólanum, "den lille bandit"! Henni þykir ákaflega gaman þar og kennararnir eru flestir ef ekki allir ógurlega skotnir í henni. Þess vegna kemst hún kannski upp með meira en er kannski hollt fyrir fyrir litla stúlku.<br />Það sannaðist í dag, því þegar við kumum að sækja hana í dag var búið að setja hliðið á milli vuggestuen (þar sem litlubörnin eru) og börnehaven (þar sem stóru börnin eru). Þetta hlið er oftast opið því það er mikið frelsi á leikskólanum og börnunum er frjálst að fara á milli deilda á leiktíma. Hildur Inga nýtir sér þetta óspart og er mikið á flakki á daginn, þess vegna er hún þekkt um allt hús.<br />Í dag skrapp hún yfir á stóru deildina í heimsókn og komst í tússliti. Þegar við sóttum hana var hún öll út krotuð og okkur tjáð að hún hafi verið gerð brottræk af stóru deildinni fyrir skemdarverk. Hún hafði s.s skroppið yfir í heimsókn, komist í tússliti og litað stórt listaverk á gólfið hjá þeim. Þegar kennarinn kom og stoppaði hana af brosti hún bara til hennar og hélt áfram. Í kjölfarið var henni fylgt yfir á vöggustofu álmuna og lokað á milli.<br />Sagan af Hildi og listaverkinu var fljótlega komin um allt hús og við heyrðum nokkrar útgáfur af henni á leið út. Kennararnir voru þó sammála um að það væri allt of freistandi að geyma tússliti í seilingarfjarlægð fyrir lítil börn. Svo finnst mér líka klaufaskapur að hafa ekki blöð einhverstaðar nálægt, því Hildur leitar nefnilega að blöðum til að teikna á ef hún kemst í liti.Annahttp://www.blogger.com/profile/10230238775714193682noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-6654018.post-72516529467028574212010-07-18T22:47:00.002+00:002010-07-18T22:59:26.761+00:00Hildur Inga næstum 15 mánaða......elskar leikskólann sinn.<br />...borðar allt ef það er sósa með því.<br />...stendur á tám, bendir á bumbu og tásur og veit að maður notar bara einn lykil til að opna dyr.<br />...gerir hreyfingar við "3 litlir apar sátu uppí tré".<br />...segir bumva (bumba), brrrr (bíll), buvrr (fugl) já /b/ er uppáhalds hljóðið hennar.<br />...Þykir rennibrautir og rólur stórkostlegar uppfinningar.<br />...raðar saman og tekur í sundur.<br />...finnst gaman að æfa sig í að klæða sig í föt.<br />...kemur með föt og skó ef hún vill fara út.<br />...borðar sjálf með gafli og skeið.<br />...er komin með nokkuð flókinn dansstíl.<br />...flakkar, skoðar og rannsakar.<br />...finnst gaman að tilla sér á passlega stóla.<br />...talar dönsku.<br />...notar tvo putta til að benda á tvo hunda.<br />...er skó og snuddu fíkill.<br />...prílar upp á allt, allstaðar.<br />...leikur með bolta og bíla.<br />...er glöð og kát og afskaplega skemtileg.Annahttp://www.blogger.com/profile/10230238775714193682noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6654018.post-76563505615803919472010-05-10T10:56:00.004+00:002010-07-18T22:46:59.699+00:00Framhald á morgun, nokkrum vikum seinna.Leikskóla mál Hildar hafa aldeilis snúist á haus síðustu vikur.<br />Þegar ég hafði nýlokið við að setja inn síðustu færslu barst okkur bréf þess efnis að Hildur Inga hefði fengið pláss á óskaleikskólanum okkar 10 maí. (Sá sem hún var byrjuð á var bara hugsaður sem tímabundið). Við höfðum ekki búist við þessu fyrr en í haust en ákváðum að þyggja plássið þrátt fyrir finnast erfitt að rífa hana burt af hinum staðnum svona nýbyrjaðri.<br />Hildur hélt þó áfram í aðlögun á gamla staðnum og undi sér þar við leik og að hræða kennarana næstu vikur. Aðlögunin gekk rosalega vel fyrstu vikuna en svo tók Hildur hið klassíska "nei, komon á ég að vera hér á hverjum degi!!!" bakslag og reyndi að gera öllum það ljóst að það væri hún alls ekki til í, stjórnsöm eins og mamma sín sjáiði til. Vika tvö var þess vegna ansi erfið en svo var bara svo gaman að leika við alla krakkana að hún mátti bara alls ekki vera að því að stjórna.<br />Hildur reyndist hafa fengið príl gen föður síns og gengu því kennararnir á eftir henni með hjartað í buxunum til að grípa barnið þegar hún dytti, sem hún gerði oft. Við heyrðum orð eins og óttalaus og hættuleg en best fannst mér orðið udforskende, sem þýðir "einhver sem kannar, rannsakar og skoðar" mér þykir það eiga vel við hana.<br /><br />Í dag byrjaði Hildur Inga svo á nýja leiksólanum. Hann heitir Hundredemeterskoven eftir skóginum í ævintýrum Bangsímons og deildarnar heita allar eftir persónum úr bókinni. Hildur er á Tígra deild, sem á vel við því mig minnir að hann hafi verið ansi aktífur sjálfur.<br />Ég var ansi stressuð fyrir þessari aðlögun (var alveg róleg síðast) því mér fannst við svolítið vera að henda henni út í djúpulaugina, þetta er nefnilega alvöru leikskóli. Þarna eru börn frá eins árs og upp í 6 ára og það er mikill samgangur á milli deildanna, s,s ekki bara bómullarsmábörn eins og á hinum staðnum. Hildur er því bæði minnst og yngst.<br />Hildur Inga er hinsvegar töffari og rúllaði fyrsta deginum upp. Henni var alveg sama hvort við værum þarna eða ekki, lék sér eins og herforingi og stakk síðan af til að kanna restina af húsinu með stelpna stóð (og einn kennara á eftir sér). Við sjáum til hvernig gengur á morgun, en so far so good.<br />Mér líður pínu eins og ég sé komin heim á Garðaborg á fallegum sumardegi og er miklu sáttari við þennan stað heldur enn hinn, þó hann hafi ekki endilega verið slæmur. Hér fara börnin út í öllum veðrum og þrátt fyrir að húsið sé stút fullt af börnum sem leika sér í hverjum krók og kima eru allir svo glaðir og uppteknir að lætin verða ekki yfirþyrmandi og andrúmsloftið létt. Svo sýndist mér foreldrarnir voða kátir líka.Annahttp://www.blogger.com/profile/10230238775714193682noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-6654018.post-42728958679442682992010-04-14T18:44:00.002+00:002010-04-14T18:59:42.404+00:00Aðlögun dagur 3Hildur Inga heldur áfram að brillera á leikskólanum í gær fórum við frá henni í tæpan klukkutíma og það var ekkert mál og í dag skildi ég hana eftir kl 9 og svo var hún sótt kl 11. Á þeim tíma hafði hún tekið þátt í söngstund, borðað ávexti, málað eitt málverk og borðað vel af grjónagraut alveg sjálf. Hún var voða glöð að sjá pabba sinn en var samt ekkert að tapa kúlinu neitt þegar hann kom.<br />Kennararnir eru voða hrifnir af Hildúú og hefur hún strax fengið sína fyrstu umögn: örugg, sjálfstæð og forvitin. Á morgun ætlar Hildur að leggja sig með hinum börnunum og við erum spennt að sjá hvort hún heldur áfram að vera á spariskónum hvað svefnin varðar því hún á það til að vera hundleiðinleg með svoleiðis hérna heima.<br /><br />Framhald á morgun.Annahttp://www.blogger.com/profile/10230238775714193682noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-6654018.post-10103729678388042352010-04-12T15:00:00.003+00:002010-04-12T15:46:24.135+00:00Hildur í dag.Að halda úti bloggi í þeim eina tilgangi að geta birt gjafa óskalista fyrir hver jól og afmæli kann að virðast yfirborðskennt og gráðugt, en það virkar að gefa út óskalista, so there! Þess vegna heldur þessi síða áfram að vera til, og ég hef m.a.s stundum sett in færslur í nóvember svo það sé ekki eins áberandi þegar óskalistinn kemur um miðjan desember.<br /><br />Síðan Hildur Inga fæddist hefur hinsvegar reynst hentugt að skrifa ævintýri hennar hingað inn því það auðveldar helstu aðdáendum hennar að fylgjast með. Svo týnist það líka síður. Hinsvegar er afskaplega létt að tapa þræðinum og þess vegna hefur ekkert verið skrifað síðan um jól.<br /><br />Hvernig segir maður svo frá helstu atburðum síðustu þriggja mánaða tæplega ársgamals barns í stuttu máli? Það er einfaldlega ekki hægt. Þess vegna ætla ég bara að lýsa Hildi eins og hún er í dag.<br /><br />HIldur Inga er 11 mánaða og 11 daga gömul. Hún kann að labba og príla, segja mnamnam (matur) og abba (mamma og pabbi). Hún kann líka að benda og standa á tám (ef hún heldur sér í). Hún er komin með þrjár tennur og rauði liturinn er allur að vaxa úr hárinu á henni. Hún á glænýja göngu sandala og er með nýklipptan topp.<br />Hildur er nokkuð örugg með sig. Hún verður sjaldan feimin og ef það gerist þá stendur það stutt yfir. Hún getur verið óskaplega frek en er oftast góð og glöð og núna er hún með kvef og hálsbólgu.<br /><br />Í morgun byrjaði hún á leikskóla. Henni fannst það æði. Hún var snögg að rífa dótið sem hin börnin voru að leika með og pabbi hennar var við það að rifna úr stolti þegar litla barnið hans drakk sjálf úr venjulegu glasi án þess að sulla (eins og oftast). Hildur var ekki lengi sigta út kennarana og valdi sér fljótt einn til að eiga fyrir sig. Hún kastaði sér nánar til tekið oft í fangið á henni og vildi helst ekki fara frá henni þegar komið var að heimferð. Við hlökkum s.s mikið til að fara aftur á morgun, stay tuned!<br /><br />(Fyrir leikskólanördana: Danir gera þetta alveg eins og við, aðlögun tekur rúma viku þar sem viðvera foreldra minnkar smátt og smátt. Hildur fær að hafa myndir af fjölskyldunni uppi á vegg og öll þau hjálpargögn sem hún kann að þurfa fyrstu dagana.)Annahttp://www.blogger.com/profile/10230238775714193682noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-6654018.post-64982553770701083782010-01-01T21:34:00.002+00:002010-01-01T22:00:06.665+00:00Hátíð í bæÁ Caprivej voru hátíðarnar kvaddar í kvöld með þriggja rétta máltíð að hætti húsins. Við drógum fram sparistellið, elduðum okkur humar og nautasteik og borðuðum á náttfötunum. Erum í raun enn að borða því ísinn er ekki tilbúin.<br />Áramótin voru haldin með ró og spekt Fórum í mat til vina okkar, en af því að við erum svo stressaðir foreldrar þá vorum við komin heim fyrir miðnætti. Ég fylgdist því með flugeldunum af svölunum hjá mér, innvafin í teppi og fékk heilmikið af búmmi í hjartað og lét mér verða aðeins kallt eins og ég geri alltaf. Á næsta ári ætla ég að vera tilbúin með heitt súkkulaði og ristað brauð eins og amma hafði alltaf og þá þarf hef ég eiginlega ekkert heim að sækja yfir áramótin. Gátum meira að segja horft á skaupið!<br />Jólin voru góð en kannski of mikið nýtt í einu fyrir eina hátíð. Þrátt fyrir að hafa haldið í allar helstu jólahefðir (m.a hangikjöt, laufabrauð, rjúpur og jólamessu) þá er allt öðruvísi að halda jól í öðru landi. Ég hlakka mikið til á næsta ári því þá verðum við búin að gera þetta allt áður og Hildur orðin stærri og ekki jafn hissa á þessu öllu.<br />Við bjuggumst nú við því að Hildur handóða færi yfirum af gleði með allan pappírinn og slaufurnar, svo ekki sé minnst á jólatréð. Það var þó ekki svo. Hún sá ekki jólatréð og varð bara feimin þegar henni voru gefnir pakkar sem hún mátti tæta. Hinsvegar var hún mjög hrifin af öllum gjöfunum sínum. Hún virðist vera mikil dúkku stelpa, sérstaklega vegna þess að það má rífa í hárið á þeim og pota í augun.<br />Hildur reyndi s.s eftir bestu getu að leiða hátíðarhöldin hjá sér. Það er fyrst núna, rúmlega viku seinna sem hún sýnir jólaskrautinu einhvern áhuga, þá sérstaklega einni kúlu sem hún tekur stundum af jólatrénu og skoðar gaumgæfilega. Hún fer samt svo rólega að þessu að ég hef það á tilfinningunni að hún myndi skila henni aftur ef hún gæti.<br />Aðal atriðið var þó samt að afi og amma komu í heimsókn yfir jólin. Það þótti Hildi frábært, enda löngu komin með leið á foreldrum sínum. Hún var svo glöð að sjá þau koma eftir götunni í eitt skipti að hún henti sér á rúðuna og skríkti upp yfir sig. Foreldrum hennar þótti þetta líka mikil búbót og gátu m.a.s lagt sig að degi til, mjög kúl.<br /><br />Næst á dagskrá eru hinsvegar próf og ritgerðarskil hjá mér, tiltekt og pökkun á skrauti hjá Hákoni og strangar stöðuæfingar hjá Hildinni. Já, og svo teljum við niður í Íslandsferð sem verður eftir 11 daga. Mikil gleði sem sagt.Annahttp://www.blogger.com/profile/10230238775714193682noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-6654018.post-87583377630433510682009-12-28T22:05:00.002+00:002009-12-28T22:06:31.246+00:00Jólamyndir<a href="http://www.facebook.com/album.php?aid=171253&id=640829664&l=18fcbe4e54">Hér!</a>Annahttp://www.blogger.com/profile/10230238775714193682noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-6654018.post-5013615831988083442009-12-24T09:02:00.002+00:002009-12-24T09:46:36.202+00:00Jólakveðja frá Caprivej!<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhuGXi3PPnNiLs7wN0eNtHTOTMiUpjuMvQKnBotisMRm93PUJxi4rM2kA27t_q-VwCMkA40ihX0SuiQV7c4RwV8Vs-aHY3ed1St_OpQBG1AMls7S3TSp_AhGfBmd2WWsKLUhbBEoQ/s1600-h/IMG_7446.JPG"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 200px; height: 134px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhuGXi3PPnNiLs7wN0eNtHTOTMiUpjuMvQKnBotisMRm93PUJxi4rM2kA27t_q-VwCMkA40ihX0SuiQV7c4RwV8Vs-aHY3ed1St_OpQBG1AMls7S3TSp_AhGfBmd2WWsKLUhbBEoQ/s200/IMG_7446.JPG" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5418726685593597266" border="0" /></a>Annahttp://www.blogger.com/profile/10230238775714193682noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-6654018.post-2481089119325645912009-12-23T07:18:00.003+00:002009-12-23T07:43:39.830+00:00Næstum því bráðum átta mánaða.Næstum því átta mánaða Hildur Inga bíður eftir jólunum, eða þannig. Hún veit náttúrulega ekkert hvað er í gangi en við hlökkum óskaplega til að halda jólin með henni. Afi og amma eru komin til Danmerkur og pössunarþjónustan hefur verið nýtt til hins ítrasta. Nú þarf nefnilega virkilega á því að halda því Hildur er orðin svo hreifanleg.<br />Tæplega sjö mánaða gömul byrjaði Hildur að skríða. Hún var búin að reyna mikið og oft með litlum árangri að koma sér áfram og það fór alveg óskaplega í taugarnar á henni. Svo allt í einu byrjaði hún að hreyfa hendur og fætur í takt (krossa). Fyrst var hún eins og illa stillt vélmenni, hæg og höktandi en svo allt í einu kom þetta og hún hefur ekki hætt síðan.<br />Hildur fer í langar ævintýraferðir úr stofunni og inn í eldhús og maður getur alveg eins átt von á því að mæta henni á leið út af baðherberginu án þess að vita hvernig hún komst þangað. Á baðherberginu er nefnilega stór og skemmtilegur þröskuldur sem gaman er að komast yfir. Hildur er afskaplega ánægð með þessa nýju færni og hún er líka farin að sofa betur á daginn nú þegar hún nær að losa svona vel um orkuna.<br />Sá galli er þó á að með nýrri færni koma líka nýjar kröfur. Nú er nefnilega ekki eins auðvelt að húkka sér far á milli herbergja því hún getur gert sjálf. Þetta var svoakalega erfitt í byrjun, og stundum þegar við ætluðum að fara á milli herbergja og láta hana koma á eftir heyrðist skaðræðis öskur. Þá sat Hildur Inga á gólfinu þar sem hún hafði verið skilin eftir, öskureið og teygði hendurnar á móti okkur. Þetta er allt að jafna sig núna samt og hún er öruglega búin að steingleyma að hun hafi nokkurtíman verið lítil og bjargarlaus.<br />Það nýjasta sem Hildur er að æfa sig á þessa dagana er að standa upp og tína sjálf upp í sig mat. Hún er orðin rosalega flink í báðu og þykir alveg óskaplega gaman. Stundum vill samt seíósið ekki fara alla leið í munninn heldur ýtast inn í lófan í staðinn. Það er samt bara ágætt því þá getur hún haft með sér nesti inn í daginn, ótrúlegt hvað hægt er að gera mikið með kreppta hnefa.<br />Næsta skref hjá Hildi verður nú að halda jólin og opna alla pakkana og svo skreppa til Íslands til að klípa í skottið á kisu og hitta fleiri krakka.Annahttp://www.blogger.com/profile/10230238775714193682noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-6654018.post-9026069121189355882009-12-18T08:09:00.002+00:002009-12-18T08:32:00.697+00:00Orsök og afleiðing.Hildur Inga elskar dót sem hún má ekki vera með, þar á meðal eru fjarstýringar. Fjarstýringar eru stórhættulegar, eins og Hildur er nú þegar búin að kynnast. Einu sinni var Hildur að dunda sér inni í stofu og tókst að ná sér í sjónvarpsfjarstýringuna. Hún lék sér lengi, lengi við að ýta á takka og eftir dágóða stund tókst henni að kveikja á sjónvarpinu.<br />Þar sem DVD tækið er tengt við sjónvarpið kom ekki mynd strax heldur bara pínu suð og svo svartur skermur. Þetta var nú eins gott því það þýddi að Hildur var komin í hæfilega fjarlægð þegar henni tókst að ýta á 2 og allt varð vitlaust. Í millitíðinni hafði henni nefnilega tekist að hækka í botn og þess vegna komu mikil læti þegar hún ýtti á takkann. Hildur varð ósköp hrædd, en komst hratt og örugglega í pabbafang og fór því ekki að gráta. Við héldum að þar með væri sagan búin en svo var ekki.<br />Í morgun sat Hildur á gólfinu, enn og aftur að leika sér að fjarstýringu og að sjálfsögðu tókst henni að kveikja á sjónvarpinu. Það er eins tengt og síðast og þessvegna kom aftur svartur skjár og lágt suð. Eitthvað hefur fyrri reynsla setið í henni því þegar hún heyrðu suðið brá henni svo mikið að hún henti frá sér apparatinu og flýtti sér í næsta fang (sem að þessu sinni var mömmufang).<br />Aldrei hef ég séð hana svona fljóta að standa upp eins og þá. Hildur Inga hefur sem sagt áttað sig á orsök og afleiðingu.Annahttp://www.blogger.com/profile/10230238775714193682noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-6654018.post-8057901459967131102009-11-26T21:38:00.007+00:002009-12-07T22:18:55.642+00:00Here again by popular demand.Da da da dammm, <span style="color: rgb(255, 0, 0);font-family:verdana;font-size:180%;" ><span style="font-weight: bold;">Óskalistinn 2009!!!!</span> </span><br />Anna:<br /><br />Jólaeldhúsgardínur eftir Bjarna Jónsson<br />Kökudisk á fæti<br />Rauðan hördúk<br />Fötfötfötfötföt<br />Múmínstell<br />Úlpu<br />Förðunarpensla<br />Sængurver á sængina okkar, 120x140.<br /><br />Bækur:<br />Húsið á bangsahorni (Nýja Bangsímonbókin)<br />Í húsi afa míns<br />Yfir hafið og í steininn<br />Ísland í aldanna rás<br />Heimkoman<br />Vigdís<br />Árin sem engin man<br />Hvað á ég að gefa barninu mínu að borða<br />Mataræði ungbarna fyrstu árin<br /><br />Prjónum saman (DVD)<br />Fangvaktin<br /><br /><br />Hildur Inga:<br /><br />Föt í stærð 74 og upp, aðalega upp.<br />Skemmtilegt dót sem gerir eitthvað, Hildur er komin með leið á öllu dótinu sínu fyrir löngu, enda búin að smakka oft, oft á því.<br />Múmínálfabókastoðir.<br /><br />Hákon:<br />Tíglapeysu<br />Kanilkvörn<br />Pizzahníf<br /><br /><span style="color: rgb(255, 0, 0);">Ath</span> þessi listi er aðalega hugsaður fyrir afa og ömmur hvort sem er til jóla eða afmælis, enda nánast bara þau sem lesa þetta (og báðu um hann). Auk þess verðum við í DK um jólin og gerum því ekki ráð fyrir jólagjöfum þetta árið.<br /><br />Að lokum...<br /><br /><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEirV20V3zoAMHxm50e_KRPzq3Q-RFi8XAIJj2Sjcqp6E-xw9SKDOKUYg3ogA3fbVKU4V3z6Bc2oWl6HzpZ_vTsXBTJuqu23H0rjuaKGj8BTMF3Cd9uYikvJyfvaNWetnXOXi1VIXQ/s1600/IMG_7080.JPG"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 134px; height: 200px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEirV20V3zoAMHxm50e_KRPzq3Q-RFi8XAIJj2Sjcqp6E-xw9SKDOKUYg3ogA3fbVKU4V3z6Bc2oWl6HzpZ_vTsXBTJuqu23H0rjuaKGj8BTMF3Cd9uYikvJyfvaNWetnXOXi1VIXQ/s200/IMG_7080.JPG" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5408539360619778578" border="0" /></a><br /><br />Glaðasta barnið í Kaupmannahöfn.Annahttp://www.blogger.com/profile/10230238775714193682noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-6654018.post-43805294263980360252009-11-15T20:00:00.004+00:002009-11-15T21:38:52.099+00:00Bras og þras á Caprivej!<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhSnjBdkjd1yQ1uw83ZyzP5SDz76hNviz05_aM6ZmvXo37D-FKxXenw7lA1okXpXLqUbjXXCWZeZrYkclcWQthJ9A_SW4DZcA3kpKjMCzVgXfD-hKPoFHJuRhdN3VXfKThzc4yHBA/s1600-h/Hildur_1.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 270px; height: 400px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhSnjBdkjd1yQ1uw83ZyzP5SDz76hNviz05_aM6ZmvXo37D-FKxXenw7lA1okXpXLqUbjXXCWZeZrYkclcWQthJ9A_SW4DZcA3kpKjMCzVgXfD-hKPoFHJuRhdN3VXfKThzc4yHBA/s400/Hildur_1.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5404448019184832642" border="0" /></a><br />Á Caprivej hefur öllu verið snúið á hvolf. Stofan er orðin að svefnherbergi og svefnherbergið er orðið stofa. Hildur hefur fengið sinn stað í íbúðinni og það er komið nýtt gólf á íbúðina. Skiljanlega er allt í rúst og næsta skref verður að koma öllu á nýja staði áður en gestahrynan ógurlega hefst.<br /><br />Hildur getur ekki alveg ákveðið hvort þetta er óskaplega spennandi eða skelfilega ógnvekjandi. Annarsvegar er ótrúlega margt spennandi í seilingarfjarlægð, þá á ég náttúrulega við snúrur, sagir og hamarinn góða. Vandamálið er að það má ekki leika með þetta og er alltaf rifið af henni rétt í þann mund sem hún er að stinga viðkomandi hlut upp í sig. Hinsvegar koma stundum ógurleg læti og foreldrar hennar hafa ekkert rosalega mikin tíma til að leika við hana og dótið hennar er orðið alveg ógeðslega leiðinlegt, enda er hún búin að vera að leika með það í 6 mánuði.<br />Hildur Inga er s.s orðin 6 mánaða. Hún er farin að sitja alveg sjálf, getur m.a sest upp af gólfinu hjálparlaust, og byrjuð að reyna að skríða. Það fer nefnilega alveg viðbjóðslega í taugarnar á henni að komast ekki áfram. Hún er búin að prófa að toga sig á hnén af maganum, og dilla sér fram og aftur. Það virkaði ekki, svo nú stendur hún á höndum og fótum og reynir að hoppa áfram. Yfirleitt lendir hún á andlitinu og fer að gráta.<br />Hildur er líka búin að læra að klappa og skella í góm, og gerir bæði í gríð og erg. Merkilegast er þó að hún er farin að borða mat og henni finnst það æði. Hún tekur við öllu þó henni finnist það mis gott. Það sem henni finnst lang best núna er líka það síðasta sem hún smakkaði. Hún fékk nefnilega nautakjötsbita til að jappla á í gær og ætlaði ekki að vilja sleppa honum. Pabbi hennar er mjög stoltur af því.<br />Stelpan okkar er yfirleitt alltaf kát og glöð, dugleg að leika sér og unir sér vel í einverunni í Danmörku. Reyndar er að koma upp í henni einhver frekja, sem við vonum að sé eðlilegur hluti af þroskanum en ekki eitthvað sem við munum glíma við næstu tuttugu árin. Hún vill endilega borða sjálf og kvartar hástöfum ef hún fær ekki skeið í hendina (reyndar getur hún stungið skeiðinni með mat upp í sig). Hún verður líka voðalega sár ef við skiljum ekki hvað hana vantar og gerum ekki eins og hún vill.<br /><br /><br /><br /><a href="mailto:?body=http%3A%2F%2Fwww.facebook.com%2Falbum.php%3Faid%3D8067%26id%3D1712331824%26l%3Daa1888a691&subject=Hildur%20Inga%20og%20stelpan%20%C3%AD%20speglinum"><span></span></a>Annahttp://www.blogger.com/profile/10230238775714193682noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-6654018.post-71560455969937869832009-10-06T19:50:00.004+00:002009-10-07T09:07:52.554+00:00Fimm mánaða!Hildur Inga er orðin fimm mánaða. Hún er orðin 7 kíló og 65 cm með lengstu handleggi í heimi sem ná í allt sem þeir eiga ekki að ná. Hildur Inga elskar snúrur og pappír og ef hún þagnar skyndilega getur maður verð viss um að hún hefur náð sér í blað og er búin með helminginn af því. Hún er búin að læra mörg trix; hún veltir sér fram og til baka um öll gólf og er líka byrjuð að ýta sér aftur á bak.<br />Þegar Hildur var rétt rúmlega fjögurra mánaða komumst við að því fyrir tilviljun að hún kunni að sitja. Í kjölfarið útveguðum við henni háan stól og þar situr hún nú á matmálstímum eins og stór stelpa og fær að horfa á okkur borða. Það er reyndar alveg að fara með hana að hún fær ekki að smakka matinn okkar en það verður nú einhver bið á því að hún fái það.<br />Best af öllu er samt að Hildur Inga er byrjuð að vilja kúra, það gerði hún aldrei áður. Reyndar stendur það ekki lengi í einu, kannski 10-15 sekúntur en er æðislegt á meðan það varir. Hún er líka farin að una sér betur og betur ein við dundur og getur leikið sér lengi í einu á mottunni sinni.<br />Hildur sefur enn vel á nóttunni. Hún fer í bólið rúmlega hálf níu og sefur yfirleitt í einum dúr til kl 6 (þetta fer reyndar eftir því hversu mikið hún nær að borða yfir daginn, sem fer aftur eftir því hversu lengi mamma hennar er í skólanum). Á morgnanna er svo oft hægt að plata hana til að kúra áfram með því að taka hana uppí til okkar. Þá vaknar maður yfirleitt seinna við hátt hjal og fruss en ef hún er búin að bíða mjög lengi eftir okkur vöknum við við létt högg. Ég geri samt fastlega ráð fyrir að þetta fyrirkomulag muni ekki henta ungfrúnni mikið lengur og við þurfum að hætta að vera latir foreldrar áður en Hildur ákveður upp á sitt einsdæmi að yfirgefa samkvæmið. Hún er nefnilega dáldið mikið að flýta sér þessi stelpa.Annahttp://www.blogger.com/profile/10230238775714193682noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-6654018.post-36127487232769095462009-09-18T19:06:00.003+00:002009-09-18T20:35:36.643+00:00NágranninnDanir trúa ekki á gluggatjöld. Þess vegna veit ég ótrúlegustu hluti um fólkið í kring um mig þó ég þekki það ekki neitt. Þetta er í raun óhjákvæmilegt þegar nábýlið er svona mikið og öll herbergi blasa við upp ljómuð. Svo þið megið ekki halda að ég liggi úti í glugga heilu kvöldin og fylgist með nágrönnum mínum. Það geri ég ekki. Það er að segja þangað til í kvöld.<br />Í kvöld stóð ég með snakkpoka í myrkvuðu eldhúsi og fylgdist með nágranna mínum hinum megin garðsins.<br />Annan hvern föstudag eftir kvöldmat þrífur þessi nágranni minn svefnherbergið hjá sér. Hann tekur af rúmunum, setur rimlarúmið upp í hjónarúmið (væntanlega eftir að hafa þrifið á því fæturnar!) og fer með allt lauslegt inn í eldhús eftir að hafa þurkað af því. Þetta lauslega er m.a myndirnar á vegjunum, golfsett, regnhlífar og vigt. Því næst ryksugar hann herbergið og skúrar, raðar svo öllu inn aftur setur hreint á rúmin og leggur síðan barnið sitt til svefns, sem hefur verið baðað á meðan öllu þessu stendur.<br />Yfirleitt heldur hann svo áfram inni í stofu og ef hann hefur tíma tekur hann líka eldhúsið (það er samt ekki svo merkilegt því það er þrifið einu sinni á dag. Svo bakar hann líka sundum og straujar reglulega inni í eldhúsi. Konan hans eldar hins vegar matinn.<br />Ég er gjörsamlega heilluð af þessari hegðun. Ég geri mér mér grein fyrir að þetta er kannski ekki alveg heilbrigt hjá honum (og ekki mér heldur) en ég bara skil ekki hvernig hann fer að þessu og það sem meira er, mig langar svo að vita það. Ég fæ nefnilega alltaf smá samviskubit þegar hann byrjar því barnið mitt liggur þá yfirleitt og sefur í ekki alveg hreinu herbergi og eldhúsið er í rúst á meðan ég borða súkkulaði inni í stofu. Hef samt á tilfinningunni að mér líði betur heima hjá mér heldur en honum.<br /><br />Kannski ég ætti bara að bjóða honum í heimsókn? Honum þætti það örugglega gaman.Annahttp://www.blogger.com/profile/10230238775714193682noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-6654018.post-66946680093274622502009-09-02T10:51:00.003+00:002009-09-02T11:59:20.983+00:00Lifið á Caprivej.Jæja jæja, rúmlega einu kílói, slatta af hári og einni flugferð síðar er Hildur flutt til Danmerkur. Hún stóð sig með eindæmum vel í flugvélinni, breiddi út faðminn þegar hún tókst á loft horfði á Simpsons með pabba sínum og hélt gráti í lágmarki. Þetta var afskaplega gott, því sjaldan hafa ferðafélagar hennar átt verra flug.<br />Við lentum í veseni í innritun sem endaði með því að við urðum allt of sein og vorum kölluð upp í flugið. Þá var ég orðin svo stressuð að ég sat stíf af stressi í fluginu sem var annars tíðindalaust. Svo vorum við með svo mikinn farangur að við þurftum risa bíl til að fara með okkur heim. Þar voru að sjálfsögðu vegaframkvæmdir eins og venjulega svo bíllinn komst ekki inn í götuna þannig að við urðum að ferja farangurinn frá Lergravsparken og heim.<br />Næstu dagar fóru svo í að koma okkur fyrir í íbúðinni og fara í IKEA. Allar þessar tilfæringar urðu til þess að Hildur varð gjör spillt af eftirlæti, fór að vakna oft á nóttunni og grenja hástöfum ef hún fékk ekki eins og hún vildi. Við fórum því að ala hana upp fyrir alvöru og nú virðist okkur hafa komist fyrir mestu frekjuna.<br />Hildur er líka búin að læra margt skemmtilegt. Hún er löngu farin að velta sér á magann sem getur valdið ákveðnum vandræðum þegar maður nennir ekki að halda hausnum uppi lengur. Hún er líka farin að hlægja hástöfum þegar einhver leikur við hana og er orðin ótrúlega flink að stinga dóti í munninn.<br />Lífið á Caprivej er s.s smám samana að rútínerast. Við erum enn að reyna að koma öllu dótinu okkar fyrir og erum endanlega búin að ákveða að skipta á herbergjum, s.s breyta svefnherberginu í stofu og öfugt. Svo skemmtum við okkur við að kaupa mat sem bragð er af og njóta veðurblíðunnar.<br /><br />Erum búin að taka fult af myndum síðan við komum og það má sjá hluta af þeim með því að smella <a href="http://www.facebook.com/album.php?aid=5037&id=1712331824&l=b1d725d859">hér</a> og <a href="http://www.facebook.com/album.php?aid=5038&id=1712331824&l=0c40d21a72">hér</a>Annahttp://www.blogger.com/profile/10230238775714193682noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-6654018.post-19579355192719937202009-06-18T00:22:00.003+00:002009-06-18T00:56:11.379+00:006 vikna<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhHkc8uoSD2czGN2hDP7f859nzua0CPWwzZoUpdNOeLCZYfbsc3YdA0g25e9DSeKeyxosejldml3Qwo17sV7IpuderBKMndSe4ll8Uzmd6o68wthWkyNanzlF1EyFe00l3KaJKs6g/s1600-h/IMG_4905.JPG"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 254px; height: 320px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhHkc8uoSD2czGN2hDP7f859nzua0CPWwzZoUpdNOeLCZYfbsc3YdA0g25e9DSeKeyxosejldml3Qwo17sV7IpuderBKMndSe4ll8Uzmd6o68wthWkyNanzlF1EyFe00l3KaJKs6g/s320/IMG_4905.JPG" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5348464690613290386" border="0" /></a><br />Sex vikur er merkilegur aldur. Þá er maður kominn með pínulítið vit í kollinn og byrjaður að brosa. Sex vikna Hildur er nú þegar búin að fatta að hendurnar eru góðar á bragðið og stingur þeim gjarnan upp í sig ef þær ramba einhverstaðar nálægt munninum. Eins er hún búin að læra að grípa í eyrað á sér á meðan hún drekkur. Hildur veit líka núna að besta leiðin til að fá það sem maður vill strax er að horfa beint á fólk og grenja af innlifun.<br />Brosa getur hún líka. Hún brosti í fyrsta skipti til mömmu sinnar rúmlega þriggja vikna en tók svo pásu í nokkra daga. Á Hvítasunnudag bar það svo við að hún brosti aftur, móður sinni til svo mikillar gleði að hún hrópaði upp yfir sig og hló og brosti á móti. Þá kom skrítinn svipur á Hildi og varð hún mjög hugsi þangað til að það rann upp fyrir henni að bros væru greinilega af hinu góða og hefur eiginlega ekki hætt að brosa síðan.<br />Aðrir merkilegir atburðir í lífi Hildar Ingu eru til dæmis fyrsta læknisheimsóknin (tæp 5 kíló og 58cm fyrir þá sem hafa áhuga á slíku), klæðast sparikjólog fara í óteljandi boð, fá nafnið sitt skráð í þjóðskrá og innganga í Íslendingabók.<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjy4lPY57HO8rKhMH7JgRw2CFvIjI2QKZOMQkGgvnzDa_YR0u91LVRzc84INnm4L0g63xSvT36XMxnzPfHmbMkZInJGewtRLCzssKTfVRUYDvcIoBK8bVGxx3gDv9N7AaiRGZSeuQ/s1600-h/IMG_4954.JPG"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 320px; height: 213px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjy4lPY57HO8rKhMH7JgRw2CFvIjI2QKZOMQkGgvnzDa_YR0u91LVRzc84INnm4L0g63xSvT36XMxnzPfHmbMkZInJGewtRLCzssKTfVRUYDvcIoBK8bVGxx3gDv9N7AaiRGZSeuQ/s320/IMG_4954.JPG" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5348464932778337522" border="0" /></a>Annahttp://www.blogger.com/profile/10230238775714193682noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-6654018.post-75581290061025069892009-05-21T22:41:00.004+00:002009-05-21T23:27:20.235+00:00Hildur Inga þriggja vikna<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi5PC9Jpplfw5jbUrqTSGo34hXt1-St5xHnOfTkuLOpLIFFTqXix9kmibfcVQa9XHfHZT2pfGn64Wm5_gFjjIM8Idr3TMagjkIp92VUcaQT90wnBGp2XekOd_LeWomdOSO8djp4jQ/s1600-h/IMG_4534.JPG"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 320px; height: 214px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi5PC9Jpplfw5jbUrqTSGo34hXt1-St5xHnOfTkuLOpLIFFTqXix9kmibfcVQa9XHfHZT2pfGn64Wm5_gFjjIM8Idr3TMagjkIp92VUcaQT90wnBGp2XekOd_LeWomdOSO8djp4jQ/s320/IMG_4534.JPG" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5338422091782659858" border="0" /></a><br />Þriggja vikna Hildur stækkar og fitnar og er strax vaxin upp úr minnstu sokkunum sínum. Hún er orðin mjög dugleg að borða og er búin að fara þrisvar í bað og líkar það alltaf betur og betur. Hildur Inga er líka dugleg að spara foreldrum sínum bæði þvott og peninga með því að pissa helst bara á skiptiborðið en á móti kemur að hún kúkar gjarnan í fötin sín svo það kemur svosem út á það sama.<br />Hildur sofnar alltaf sjálf þegar við slökvum ljósin á miðnætti og sefur þá í fjóra til fimm tíma. Þá vaknar hún til að drekka, sofnar svo aftur og fær aftur að drekka þremur tímum seinna og sofnar aftur. Svona gengur það yfirleitt til hádegis en þá finnst henni nóg komið af svefni og heimtar bæði mat og félagskap með stuttum blundum inn á milli en tekur einn langan dúr í eftirmiðdaginn. Á kvöldin er hún pínu vælin og vill helst bara vera í fangi eða á brjósti til miðnættis þegar hún fer aftur að sofa.<br />Hildur Inga er líka búin að uppgvötva hvað það er að leiðast. Þegar við föttuðum það rukum við til og teiknuðum upp þroskandi svarthvítar myndir sem Hildur stúderar nú vandlega í vöggunni. Hún er líka mjög hrifin af klukkunni sem hangir fyrir ofan sófan og skoðar hana gjarnan gaumgæfilega þegar hún er að drekka. Hildur er líka búin að fara tvisvar út í vagni og oft í bílinn. En sem komið er er hún hrifnari af bílnum en hún er mikið ferðabarn og stein sofnar þegar hún er sett í stólinn sinn.<br /><br />Þriggja vikna Hildur er ósköp falleg og góð lítil stelpa, þó hún sé stundum svolítið tímafrek og finnist ekkert endilega að mamma hennar þurfi nokkuð að fá sér að borða eða svoleiðis. Hún er líka farin að brosa í svefni og stundum óvart í vöku, svo nú bíðum við spennt eftir að hún brosi viljandi til okkar.Annahttp://www.blogger.com/profile/10230238775714193682noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-6654018.post-36885968605467068702009-05-09T16:22:00.002+00:002009-05-09T16:25:37.526+00:00Fyrsta vikan.<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgnex-9H9TFbmO7VB5s-a9HKLqMob2KKBOK6ZjFyNsSf0mu-XGLYkpbtDH0yIAoxSHttmJGDOoPc5hsc8p1NgW3X0mCnN95nQZDocD4ehBpnRzHIW4A6Zmlo_WlCK1oRCJGFGx24g/s1600-h/IMG_4413.JPG"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 320px; height: 214px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgnex-9H9TFbmO7VB5s-a9HKLqMob2KKBOK6ZjFyNsSf0mu-XGLYkpbtDH0yIAoxSHttmJGDOoPc5hsc8p1NgW3X0mCnN95nQZDocD4ehBpnRzHIW4A6Zmlo_WlCK1oRCJGFGx24g/s320/IMG_4413.JPG" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5333861091979118018" border="0" /></a><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhgB5rdq49Pa3dV3FGfnKz9uKwKG7jso-ihlEgXCzyqyyf-sIRA_gOC0ZDrq7RX9ruDYh4VCF9cr73iQODdV6mQZalbcpYQzdpEDt3c6E6I1vPr_rcVdPxPX1W06h1bbS0oe-L4xg/s1600-h/IMG_4415.JPG"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 320px; height: 214px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhgB5rdq49Pa3dV3FGfnKz9uKwKG7jso-ihlEgXCzyqyyf-sIRA_gOC0ZDrq7RX9ruDYh4VCF9cr73iQODdV6mQZalbcpYQzdpEDt3c6E6I1vPr_rcVdPxPX1W06h1bbS0oe-L4xg/s320/IMG_4415.JPG" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5333861090569692834" border="0" /></a><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgLLkgBgnRbAB_2EmhOAMP2fZqMm39RqhjQsP8F_4yjJH74MhcSEncKdlHta-Tpe7Qzx0P95maTAKC7NlZBIZ-5mHFHmXg-k8RUQhA_W0JCpNsdnfees95qiFee_zero54EdyeRvQ/s1600-h/IMG_4400.JPG"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 320px; height: 214px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgLLkgBgnRbAB_2EmhOAMP2fZqMm39RqhjQsP8F_4yjJH74MhcSEncKdlHta-Tpe7Qzx0P95maTAKC7NlZBIZ-5mHFHmXg-k8RUQhA_W0JCpNsdnfees95qiFee_zero54EdyeRvQ/s320/IMG_4400.JPG" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5333861083609091778" border="0" /></a><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiVVErXKzqskUqCRYS3_LA1V0LKpZqSv5cfGsyG9zIXuDqxrwmUgJS1OgBIzo4EgHRyHJIItPBOqMWjcBmRowsGKfswWj2MGYeQM0r6qQGGZcalB8RF6tPFBBXf-jT8i6DtxHdM5g/s1600-h/IMG_4389.JPG"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 320px; height: 214px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiVVErXKzqskUqCRYS3_LA1V0LKpZqSv5cfGsyG9zIXuDqxrwmUgJS1OgBIzo4EgHRyHJIItPBOqMWjcBmRowsGKfswWj2MGYeQM0r6qQGGZcalB8RF6tPFBBXf-jT8i6DtxHdM5g/s320/IMG_4389.JPG" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5333861080096426946" border="0" /></a><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhq8SD_Gpk2jenl8bvbIrQdhJlmFzOStpqX__vvAs309YC62t4tmAUw7qJaL7XYIL1CB7nmUWUlVYGBuQxZdZOVv-gj2Xcf_8-Ocgk99dJELuBHrP9TmuP05kRmw5Arv8Esvu17WA/s1600-h/IMG_4354.JPG"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 320px; height: 214px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhq8SD_Gpk2jenl8bvbIrQdhJlmFzOStpqX__vvAs309YC62t4tmAUw7qJaL7XYIL1CB7nmUWUlVYGBuQxZdZOVv-gj2Xcf_8-Ocgk99dJELuBHrP9TmuP05kRmw5Arv8Esvu17WA/s320/IMG_4354.JPG" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5333861077415769122" border="0" /></a>Annahttp://www.blogger.com/profile/10230238775714193682noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-6654018.post-10144437646994182482009-05-03T19:35:00.005+00:002009-05-03T21:20:14.295+00:00Hildur Inga Hákonardóttir<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjsEBMbi1lYdZagQw5WYUHbrByv4CKIYysXclV-tkLQ0oJwGfeCTSfp-wxwOeAJOhhpbglIutX0EVFjGigSxIGiUJi1x4tHRF4C8NDQBkOLG_gZ4-0mppaSdlc0PoUY7hoIo-soUQ/s1600-h/IMG_4333.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 213px; height: 320px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjsEBMbi1lYdZagQw5WYUHbrByv4CKIYysXclV-tkLQ0oJwGfeCTSfp-wxwOeAJOhhpbglIutX0EVFjGigSxIGiUJi1x4tHRF4C8NDQBkOLG_gZ4-0mppaSdlc0PoUY7hoIo-soUQ/s320/IMG_4333.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5331710319586862002" border="0" /></a><br />Hildur Inga fæddist 1. maí kl 16:35 eftir það sem lengst af var tíðindalítil fæðing en endaði í smá drama þar sem hún ákvað að fara að fordæmi móður sinnar og vefja naflastrengnum um hálsinn á sér, til skrauts. Uppúr þessu hafði hún marblett á hnakkann (eftir sogklukku) og stutta dvöl á vökudeild. Hún jafnaði sig þó fljótt og vel og var komin til okkar rúmum fjórum tímum seinna.<br />Mamma hennar uppskar hins vegar bestu vímu æfi sinnar í formi glaðlofts á meðan á saumaskap stóð því það var engin skurðstofa laus til að sinna henni. Það gekk þó vel fyrir sig, þó hún verði líklega lengur að jafna sig en dóttirin. Hún reyndist, öllum að óvörum, vera 16 merkur og 52 sentimetrar og samkvæmt sérfræðingum í bransanum hefði hún líklegast ekki komist út hjálparlaust. Pabbinn hefur það eftir atvikum gott.<br />Við gistum á sængurkvennagangi nóttina á eftir en forðuðum okkur þaðan sólahring síðar með böns af verkjalyfjum, búnnt af bleikum rósum og eitt barn. Hildur var ekkert að tvínóna við hlutina en valdi fyrstu nóttina heima til að taka foreldra sína alveg á taugum í nokkra klukkutíma því hún fékk í magann. Við íhuguðum þá alvarlega að skila henni bara aftur en fyrirgáfum henni samt seinna því við náðum þó fjórum tímum af samfeldum svefni sem ljósan sagði að væri bara mjög gott. (Hún er samt enn með skiptimiðann á sér!)<br /><br />Næstu daga ætlar Hildur Inga að æfa sig að sjúga og foreldrar hennar ætla að æfa sig að sofa í skorpum.Annahttp://www.blogger.com/profile/10230238775714193682noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-6654018.post-85297401707235622762009-03-22T00:06:00.003+00:002009-03-22T01:10:02.147+00:002008Í gær setti ég upp giftingarhringinn minn <span style="font-size:85%;">(sem hefur legið óhreyfður í kassa í tvo mánuði) </span>og fékk að fara út að borða. Ég þurfti reyndar að taka hringinn af áður en kvöldið var úti því hann var farinn að meiða mig en það var gaman að nota hann aftur engu að síður. Ég er farin að sakna hans.<br /><br />Í gær var ég búin að vera gift í eitt ár.<br /><br />Um áramótin ætlaði ég að vera voða dugleg og gera samantekt um árið 2008 en einhvernvegin kom ég mér aldrei að því. Ég ákvað þess vegna að bíða eftir 20 mars og skrifa um árið sem leið frá þeim degi. Byrjunin á 2008 var ekkert skemmtileg hvort sem er.<br /><br />2008 var spes ár. Ég held að plön mín hafi aldrei breyst eins mikið og oft eins og síðast liðið ár. Aldrei áður hafa vandamálin virst eins óyfirstíganleg en jafnframt blessast eins stórkostlega eins og þau hafa gert. Ég hef aldrei verið eins logandi hrædd eða orðið eins veik. Ég hef aldrei framkallað eins mikið af myndum eða keypt eins mikið af double teipi og albúmum eins og í síðastliðið ár og ég hef heldur aldrei farið í jafn mörg brúðkaup.<br />Þegar allt er tekið með þá var 2008 alveg stórkostlegt ár, við höfum hingað til verið lítið bitin af kreppunni og við höfum aldrei verið í eins góðu jafnvægi og eins vel stemmd og nú.<br />Við erum bæði búin að læra margt nýtt um okkur sjálf 0g höfum fengið frábær tækifæri til þess að átta okkur á styrkleikum okkar og veikleikum, sman og hvort í sínu lagi. Núna vitum við betur hvað við viljum fá út úr lífinu, hvað virkilega skiptir okkur máli og hvað er bara lúxus sem væri (verður) æðislegt, en ekki nauðsynlegt að geta bætt við.<br /><br />Eftir mánuð eignumst við barn og á morgun hef ég verið gift í ár og daga.<br /><br />2009 stefnir í að verða svakalegt ár.Annahttp://www.blogger.com/profile/10230238775714193682noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-6654018.post-47940246691817551212008-12-14T11:09:00.003+00:002008-12-14T11:24:51.420+00:00Stúfur kemur til byggðaÍ nótt vaknaði ég rúmlega fimm og gat ekki sofnað aftur. Stuttu seinna vaknaði stelpan með tilheyrandi brölti og næst tók ég eftir því að Hákon var vaknaður líka. Næsta klukkutíman lágum við svo bara saman þarna í myrkrinu (eða við lágum, hún brölti áfram).<br />Rúmlega sex barst okkur svo sms um að Nýji Birgisson sem hafði ætlað að deila með mér afmælisdegi hefði fæðst rétt fyrir fimm. Hann var svo tillitsamur að vera ekkert að nota minn afmælisdag en bjó sér til sinn eigin. Eftir að hafa fengið smsið sofnuðum við aftur (og hún líka).<br /><br />Nú er bara að sjá hvort Stúfur verði jafn gjöfull við Nýja og Giljagaur hefur verið við mig.Annahttp://www.blogger.com/profile/10230238775714193682noreply@blogger.com1